Uczestnicy IDK o Instytucie
17 września, 2024
Do IDK trafiłam 7 lat temu po przeczytaniu informacji w Gazetce parafialnej a w niej wypowiedzi Kasi, która stwierdziła „w Instytucie znalazłam coś innego niż się spodziewałam”. Teraz mogę to samo powiedzieć. Spodobała mi się forma zajęć: wykłady z przedstawicielami różnych dziedzin nauki i warsztaty wydobywające ukryte przez lata osobiste talenty. A przede wszystkim sprawdziła się stara zasada: przez ludzi do ludzi. Poznałam wiele osób z różnym doświadczeniem życiowym, a także bliżej… moją sąsiadkę z I piętra. W kolejnych latach doszły pielgrzymko-wędrówki po ścianie wschodniej Polski, a wraz z nimi bogactwo wrażeń ale i możliwość odnalezienia/budowania swojej relacji z Bogiem w ciszy i na łonie natury. Hitem dla mnie okazały się Spotkania dla kobiet. W ramach spotkania, po Mszy Św., jedna z Pań referuje przygotowaną wcześniej historię życia wybranej przez siebie świętej lub biblijnej kobiety. A potem następuje wymiana informacji, a także doświadczeń inspirowana życiem omawianej kobiety. Dla mnie jest to nie tylko czas refleksji, ale i nauki mądrości życiowej. Muszę powiedzieć, że czas spędzony w Instytucie pomógł mi przede wszystkim uporządkować wiedzę religijną, nauczył mnie zdrowej pobożności, w której jest czas na różne aktywności, a także zaspokoił moje potrzeby dotyczące działania na rzecz innych osób.
Zofia, uczestnik z Wrocławia, wykonuje zawód zaufania publicznego